Ter nagedachtenis aan Madame Gilberte Rousseau
Geboren in Etterbeek op 12/04/194
Overleden in Sint-Pieters-Woluwe op 31/07/2011
Medeoprichter van GéniWal met haar man Claude Naulaers
Voor Gigi
Het is een waarheid als een koe om te zeggen dat het moeilijk is om de pen ter hand te nemen om eer te bewijzen aan iemand die je niet meer zult zien en over wie je nog niet gewend bent om in de verleden tijd te spreken. Het is een ander om te denken dat dit soort oefening altijd conventioneel is ... en dat we altijd alle kwaliteiten terugvinden in degenen die ons verlaten hebben. En toch... het gemeenschapsleven is als het leven zelf: het bestaat uit delen, ontmoetingen, lachen en glimlachen, vermoeidheid en teleurstellingen, hartelijke momenten en uitbarstingen, werk en vreugde(n).
Gigi (waarom Gilberte zeggen als we haar nooit zo genoemd hebben?) was dat allemaal. Ik wil zeggen dat degenen die (een beetje, veel, waanzinnig) hebben gedeeld in het leven van GéniWal sinds 1998 en daarna, Gigi altijd hebben gekend en al deze momenten met haar hebben meegemaakt. Ook al heeft (en zal) iedereen zijn eigen herinneringen hebben. Voor mij zal het de tijd zijn die we samen doorbrachten op verschillende beurzen, waar we vragen van het publiek beantwoordden op de stand van GéniWal. Laten we de stamboom vergeten - of doen alsof we die vergeten - die we in juni op het congres in Lille hebben ingevuld om onze vriendschap uit te drukken: laten we die vergeten, want dat was al een manier om toe te geven dat we (snel) afscheid moesten nemen. Gigi? Genealoog", "vrijwilliger", "praatgraag", "Nederlandstalig"... en "uit Brussel". Genealoog? Ze heeft ons onder andere laten profiteren van haar onderzoek in Groot-Brittannië en heeft veel werk verricht op het gebied van de afkomst van Jacques Brel. Vrijwilliger? In de oorspronkelijke betekenis van het woord: degene "die wil": ze zei zelden "nee" tegen Gigi. Praatgraag? Zoals ik, met mij, met anderen... Een gebrek en een kwaliteit als het gaat om het beantwoorden van de vragen van het Belgische en buitenlandse genealogische publiek. Nederlandstalig? Er zijn momenten geweest waarop zij en ik alleen waren op VVF-congressen - wanneer onze agenda's vol zaten - waar ze me enkele officiële woorden liet herhalen en vooral waar ze, in tegenstelling tot mij, kon converseren met onze vrienden en buren in hun eigen taal. Brussel? Voor mij wordt dit het laatste woord of - zo u wilt - het beste: Gigi, als we elkaar 's avonds ontmoetten (rond een tafel met Fransen en Belgen) vertelde ons graag Brusselse verhalen. Gigi hield van lachen en deelde haar humor met ons, tot onze grote vreugde, bijvoorbeeld tijdens de conferentie in Marne-la-Vallée in 2009. Meer dan twee jaar later ...
U had graag willen weten dat ik de Fransen voorstelde - bij wijze van grap - om hun congres van 2015 te houden in ... Waterloo. Je zou met me gelachen hebben. Voor de volgende Geneatica in Waver, of in Marseille in 2013, zul je niet met ons meekomen ... en niemand zal ons in Brussel verhalen vertellen zoals jij ... Maar je zult er toch zijn. Dus we nemen afscheid!
Christophe Drugy, 12 augustus 2011
Gigi registreerde haar genealogie tijdens haar leven, zodat deze doorgegeven kon worden aan toekomstige generaties.
We beantwoorden graag al je vragen over zijn genealogie.
