Veel genealogen zijn ontmoedigd als ze tijdens hun onderzoek Latijnse akten tegenkomen: hun enthousiasme wordt plotseling getemperd, alsof ze op een onoverkomelijk obstakel zijn gestuit. Het is waar dat ontmoediging soms gerechtvaardigd lijkt wanneer je wordt geconfronteerd met een taal die je niet kent of niet meer hebt gebruikt sinds de middelbare school, en met schriften die niet altijd leesbaar zijn.

Het is echter relatief eenvoudig om je weg te vinden in de Latijnse parochieregisters: we zijn ver verwijderd van de complexiteit van de klassieke literatuur en de stijl van de grote Romeinse auteurs: de meeste formules zijn terugkerend en de woordenschat is beperkt.

Deze gids wil genealogen een praktische, methodische en stapsgewijze benadering van het Latijn bieden. Het legt in het kort uit hoe de Latijnse zin werkt, legt de basis zinsbouw uit, benadrukt de verschillen met het Frans en gaat dan in detail in op de naamgeving van personen en plaatsen, nummers en data en de specifieke woordenschat die van akte tot akte wordt gebruikt voor dopen, huwelijken en begrafenissen. Met talrijke verklarende woordenlijsten in de bijlagen helpt het familiehistorici om hun onderzoek voort te zetten en gemakkelijk de voor hen interessante akten te vertalen.